Αυτό είναι για σένα...γλυκιά μου γυναικούλα.

Αυτό είναι για σένα...
Που μου χάρησες έναν υπέροχο γιό.
Που υπάρχεις αλλά δεν φαίνεσαι.
Που ήρθες πρίν χρόνια αλλά κάθε φορά που σε βλέπω απλώνεις το χέρι για να χαρώ για τη γνωριμία.
Που με ξέρεις από την καλή και από την ανάποδη.
Που με μαθαίνεις ακόμα.
Που δεν σε τρομάζουν οι αλλαγές.
Που μου κρατάς το χέρι όταν πονάω.
Που μοιράζεσαι το χαμόγελο όταν είμαι χαρούμενος.
Που είσαι αληθινή.
Που δεν μεγαλώνεις σαν ήρωας παραμυθιού.
Που μοιράζεσαι την αγάπη μου για τα σκαθάρια.
Που δεν γελάς όταν δακρύζω από μια ταινία στην τηλεόραση.
Που δεν αλλάζεις κανάλι στούς αγώνες του Θρύλου.
Που μερικές φορές! μου σπάς τα νεύρα.
Που βλέπεις αντί να κοιτάς.
Που με σκεπάζεις όταν κρυώνω στον ύπνο μου και ξαγρυπνάς για να με ζεσταίνεις.
Που παρέα αλλάζουμε και γινόμαστε το καλύτερο που μπορούμε να γίνουμε.
Που μοιράζεσαι τα όνειρα μου.
Που με παρασύρεις στα όνειρά σου.
Που έχουμε φάει δυσκολίες με το κουτάλι αλλά είμαστε ακόμα εδω να μιλάμε το αύριο που πάντα έρχεται.
Που με τσαντίζεις, με απογοητεύεις, με ρίχνεις κάτω.
Που μου απλώνεις το χέρι και με σηκώνεις.
Που με βλέπεις να κάνω βήματα και καμαρώνεις.
Που δεν με σταματάς.
Που βάζεις όριο το ανεκπλήρωτο όνειρο και το πραγματοποιείς.
Που αντιδρώ και χαίρεσαι που είμαι ζωντανός.
Που φωνάζω και χειροκροτείς.
Που σιωπώ και ανησυχείς.
Που βάζεις το νερό να ζεσταθεί όταν γυρίσεις πρώτη στο σπίτι.
Που αντέχεις τις μαγειρικες υστερίες μου.
Που είσαι τόσο τσαπατσούλα ώστε να απολαμβάνω να σε σιγυρίζω.

Αυτό είναι για σένα... 

 Που θέλεις έναν πιο όμορφο κοσμο.

Αυτό είναι για σένα... 

Για οσα ήρθαν, και για οσα πέρασαν, και για όσα θα έρθουν, και για οσα θα μείνουν.
Για εκείνα που δεν θα έρθουν αλλά δεν παύουμε να ελπίζουμε στην ομορφιά της ανατροπής.  

Για σένα που συνωμότησες παρέα με το σύμπαν και από τότε καμία μέρα δεν είναι ίδια με την προηγούμενη ενω ποιός ξέρει τι θα μας ξημερώσει αύριο... 

Τίποτα δεν είναι χειρότερο από το να σκεφτώ πώς δεν θα σε είχα γνωρίσει.