Αχ πως έχουν αλλάξει οι εποχές.
Κάποτε πηγαίναμε στην κοπριά για να βρούμε τους φίλους και να παίξουμε, και τώρα μπαίνουμε στο facebook για να μιλήσουμε και για να βρούμε φίλους που έχουμε χαθεί και μόνο από το ίντερνετ τους βρίσκεις.
Αχ πως έχουν αλλάξει οι εποχές.
Κάποτε για να κάνουμε έναν φίλο, έπρεπε να περάσει ολόκληρο καλοκαίρι και τώρα με ένα κλικ γίνεσαι φίλος !!!
Αχ πως έχουν αλλάξει οι εποχές.
Κάποτε παίζαμε στο γήπεδο και φώναζε η κυρα Ελένη τον συχωρεμένο το Γιώργο απ' το σπίτι επάνω στην κοπριά και γυρνάγαμε όλοι και σχόλαγε ο αγώνας και τώρα έχουμε το ι-phone!.
Αχ πως έχουν αλλάξει οι εποχές.
Κάποτε ήμασταν 1- 2 μήνες στον αγαπημένο μας Μόλυβο και τώρα παίρνουμε άδεια 2 βδομάδες και μας φαίνονται βουνό, άσε που πρέπει να προλάβουμε να τους δούμε όλους και μέχρι να χαιρετήσεις τον τελευταίο, λες αύριο φεύγω!!!
Όλα αυτά, Ιγνάτιε, είναι εργαλεία της εξέλιξης. Τίποτα, όμως, δεν είναι όπως η ανθρώπινη ανάσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' αυτή τη διαδρομή... χάσαμε την αλήθεια.
Καλό βράδυ με την αγάπη μου!